အပိုင်း (၃၈) : အကြောက်တရားကင်းသော လွတ်လပ်မှုကို တည်ခင်းခြင်း

ဗမာစာ အချက်အပြုတ် ကျွမ်းကျင်သူ၊ ကမ္ဘာကျော်၊ ရောင်းအားအကောင်းဆုံး စာအုပ် Mandalay: Recipes and Tales from a Burmese Kitchen ရေးသားသူ စာရေးဆရာမ မီးမီးအေးကတော့ သူမကိုယ်တိုင် တနေ့မှာ တက်ကြွလှုပ်ရှားသူ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ စဉ်းစားခဲ့မိမှာ မဟုတ်ဘူး။ လက်ရှိဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ မြန်မာ့အရေးအခင်းမှာ ဆထက်ထမ်းပိုး ပါဝင်လာတာကြောင့် ဒါကပဲ သူမရဲ့ အခန်းကဏ္ဍတရပ် ဖြစ်လာပြီ။ အင်တာနက်ပေါ်က သူမရဲ့ ဖြစ်တည်မှု တခုအနေနဲ့ Burmese Beyond ဆိုတဲ့ စာမျက်နှာဖွင့်ထားပြီး အစားအသောက်ဆိုင်ရာ သူမကိုယ်ပိုင် အသံလွှင့်အစီအစဉ် - MSG Pod မှာ ဗမာအရေးအခင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြောဆိုထားပါတယ်။ 

ရန်ကုန်၊ မိုးကုတ်နဲ့ မန္တလေးမှာ ဆွေမျိုးတွေရှိတဲ့သူမကို မမွေးဖွားခင် လပိုင်းအလိုမှာ မိဘတွေက အင်္ဂလန်ကို ပြောင်းရွှေ့ခဲ့တယ်ဆိုပေမဲ့ ဗမာအိမ်မှာ ကြီးပြင်းတဲ့အတွက် မိခင်တိုင်းပြည်အကြောင်းသာမက မိခင်ရဲ့မီးဖိုချောင်ထဲက လက်စွမ်းကို ငယ်ငယ်က စူးစမ်းခဲ့သူဖြစ်တဲ့အတွက် တိုင်းပြည်ရော မိခင်နဲ့ပါ ပိုပြီးရင်းနှီးတဲ့ ဆက်ဆံရေးကို ချက်ရင်းပြုတ်ရင်း တည်ဆောက်ခဲ့တယ်။ 

အမျိုးစုံလင်တဲ့ ဗမာအစားအစာတွေအပေါ် နက်နဲတဲ့ သံယောဇဉ်တွေကြောင့် လမ်းဘေးဈေးဆိုင်လေးတွေမှအစ ကြယ်ငါးပွင့် ဟိုတယ်တွေအဆုံး ကပ်ရောဂါကာလမှာ စီးပွားထိခိုက်မှာကို မီးမီးအေး ပူပန်ခဲ့ပြီး အထူးသဖြင့် စားသောက်ဆိုင်လုပ်ငန်းတွေ ဒုက္ခရောက်ကုန်တဲ့အကြောင်း ပြောပါတယ်။ ရုတ်တရက် စစ်တပ်အာဏာသိမ်းမှုကြောင့် ဒီဒုက္ခရောက်နေတဲ့ လုပ်ငန်းတွေ ပိုဆိုးသွားမှာ ကြောက်ပေမဲ့ ဗမာစားတော်ကဲတွေက ငြိမ်နေဖို့ ဝေးစွ။ တကယ်က အစားအစား ချောပို့သမားတွေနဲ့ လက်တွဲပြီး လမ်းပေါ်ထွက် နေ့တိုင်း ဆန္ဒပြသူ လူအုပ်ကြီးကိုသာမက CDM ဝန်ထမ်းထုကြီးကိုပါ ကျွေးမွေးဖို့ အိုးကြီးချက်ကာပြုတ်ကာ ပို့ဆောင်ပေးနေကြပါတယ်။ ပြင်ပက စောင့်ကြည့်လေ့လာသူတွေ အမြင်မှာ ဒါက အလွန်တရာ ခက်ခဲတဲ့အလုပ်လို့ ထင်ကောင်းထင်နိုင်ပေမဲ့ ဗမာတွေက ဒီလိုလုပ်ဖို့ သေချာ လေ့ကျင့်ထားတဲ့ နိုင်ငံသားတွေ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မျိုးရိုးအစဉ်အဆက်က ရာထောင်မကတဲ့ ဘုန်းတော်ကြီး၊ သီလရှင်တွေအတွက် နေ့စဉ်အမျှ ပုံမှန် ဆွမ်းချက် ပံ့ပိုးပေးကြတဲ့ လူမျိုးဖြစ်လို့ပါပဲ။

အဲ့ဒီမှတဆင့် မီးမီးအေးရဲ့ တွစ်တာမှာ မျှဝေထားတဲ့ ကိုယ်ပိုင်သုံးသပ်ချက်၊ အားနည်းချက်တွေ ပတ်သက်ပြီး နက်နဲတဲ့အကြောင်းကို ကျွန်တော်တို့ ဆက်ပြီးဆွေးနွေးဖြစ်ပါတယ်။ သူမက - 

ကျမ တကယ် ပြောမပြတာတခုက ဗမာဖြစ်ရတာ။ အထူးသဖြင့် ခါးသီးတဲ့ အတွေ့အကြုံနဲ့ အသက်အပိုင်းအခြား တခုကိုရောက်လာတဲ့အခါ ကြောက်တတ်လာတယ်။ ဒါက အများသောအားဖြင့် ပင်ကို ဝမ်းတွင်း ခံစားချက်၊ ဒါပေမဲ့ တစ်ခါတလေ အခုလိုမျိုးကြုံတော့ အလွန်ခံစားရနိုင်တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဗမာစစ်တပ်ကြောင့် ကိုယ်နဲ့ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူတွေ၊ ကိုယ်သိတဲ့လူတွေမှာလည်း ထင်ထားတာတွေထက် အဆိုးဆုံးအရာတွေ ဖြစ်နိုင်တယ်၊ ဖြစ်လည်းဖြစ်နေတယ်။ အခုဆို ကျမ ချက်ဖို့ ပြုတ်ဖို့နေနေသာသာ ထမင်းတောင် မစားချင်ဘူး။ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ရဲ့ အကျော်ကြားဆုံးစာအုပ်ကို “အကြောက်တရားမှ လွတ်မြောက်ခြင်း”လို့ ခေါင်းစဉ်တပ်တာ အကြောင်းရှိတယ်။ 

ဒီစကားလုံးတွေအတွက် ဗမာလူငယ်တွေအများကြီးက သူမကို ကျေးဇူးတင်ကြတဲ့အကြောင်း သူတို့မိဘတွေကလည်း အလားတူ ပြောကြပေမဲ့ ပိုပြီးလွတ်လပ်တဲ့ အနေအထားမှာ ကြီးပြင်းလာခဲ့တော့ မိဘတွေရဲ့ အကြောက်တရားကို သူတို့ နားမလည်ခဲ့ကြကြောင်း မီးမီးအေးကို ပြောကြပါတယ်။ အလားတူပဲ နိုင်ငံရပ်ခြားက စာဖတ်ပရိတ်သတ်တွေလည်း ဒီအကျပ်အတည်းက ထုဆစ်ပေးလိုက်တဲ့ ကိစ္စရပ်တွေကို အတွင်းကျကျ သိမြင်နိုင်ခဲ့ပြီ။ 

အဲ့ဒါနဲ့ မြန်မာပြည်ကို အပြင်ကလူတွေ ဘယ်လောက် နားလည်နိုင်သလဲနဲ့ သမာရိုးကျ ပုံစံဟောင်းတွေ တဖက်သတ်ဆန်တာတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ ဆက်ပြီးဆွေးနွေးကြပါတယ်။ ဒါတွေအားလုံးထက် မီးမီးအေး အခံရအခက်ဆုံးက ဗမာအမျိုးသမီးတွေရဲ့အနောက်တိုင်းစရိုက်က ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိနဲ့ အမျိုးသားတွေရဲ့ “ကယ်တင်ခြင်း”ကို လိုအပ်နေတယ်တဲ့။ ဒါကို သံသယရှိရင် နားလည်မှုလွဲနေတာတွေ ရှင်းသွားအောင် လက်ရှိဆန္ဒပြလှုပ်ရှားမှုထဲ ကဏ္ဍပေါင်းစုံမှာ ပါဝင်နေတဲ့ ဗမာအမျိုးသမီးတွေကို လေ့လာကြည့်ဖို့ သူမက ထောက်ပြခဲ့ပါတယ်။